انواع مختلف درمان گرمايي
پردازش گرمایی شامل فرآیندهای مختلفی است که با استفاده از چرخههای گرم و سرد کنترلشده، خواص فیزیکی و مکانیکی مواد را تغییر میدهد. انواع اصلی شامل نرمسازی، سختکردن، دمتوده و سختکردن سطحی است. نرمسازی شامل گرم کردن ماده به دماهای مشخص و سپس سرد کردن آهسته آن برای کاهش سختی و افزایش شکنپذیری است. سختکردن نیازمند گرم کردن فولاد بالاتر از دمای بحرانی آن و سپس سرد کردن سریع برای افزایش سختی و مقاومت دارد. دمتوده پس از سختکردن انجام میشود تا هشدارپذیری را کاهش دهد در حالی که مقاومت حفظ میشود. سختکردن سطحی یک سطح سخت در حالی که هسته نرمتر و محکمتر باقی میماند، ایجاد میکند. این فرآیندها نقشهای اساسی در تولید دارند، از جمله کاهش تنش، بهبود قابلیت ماشینکاری، افزایش مقاومت و افزایش مقاومت در برابر سوزنی. فناوری این پردازشها از کنترل دقیق دما، نرخهای گرمایی مشخص و روشهای سرد کردن مدیریتشده استفاده میکند. تسهیلات مدرن پردازش گرمایی از تجهیزات پیشرفتهای مثل کورههای با جو کنترلشده، سیستمهای گرمایش القایی و واحدهای خنککن استفاده میکنند. این درمانها در صنایع متعددی از جمله تولید خودرو، اجزای هوافضا، تولید ابزار و مهندسی عمومی کاربرد دارند. موفقیت پردازش گرمایی به عواملی مانند ترکیب ماده، خواص مورد نظر و کنترل دقیق فرآیند بستگی دارد.