درمان گرما 440C
پردازش گرمایی 440C یک فرآیند کلیدی در حداکثر کردن پتانسیل این آلیاژ فولاد استنلس با محتوای کربن بالا است. این فرآیند معمولا شامل گرم کردن فولاد به دمای بین 1850 تا 1950°F (1010 تا 1066°C)، سپس خنک کردن و سنگین کردن تحت کنترل است. این نگهداری دقیق از عملیات حرارتی ساختار میکروسکوپی فولاد را به طور بنیادی تغییر میدهد و به تعادل بهینهای از سختی، مقاومت علیه خوردگی و مقاومت علیه سوزنی منجر میشود. در طول پردازش گرمایی، کاربیدها در ساختار آستنیتی حل میشوند و هنگام خنک شدن، به مارتنسیت تبدیل میشوند که سختی مشخصه را ارائه میدهد. فرآیند سنگین کردن بعدی، که معمولا در دماهای بین 300 تا 600°F (149 تا 316°C) انجام میشود، کمک میکند تنشهای داخلی را کاهش دهد در حالی که سطح سختی مورد نظر را حفظ میکند. این پردازش میتواند مقادیر سختی تا 58-60 HRC را دستیابی کند، که آن را برای کاربردهای با سوزنی بالا بخصوص مناسب میکند. این فرآیند نیازمند کنترل دمای صریع و زمانبندی دقیق است تا نتایج یکسانی در دستههای مختلف تأمین کند. تسهیلات مدرن پردازش گرمایی از کورههای تحت کنترل کامپیوتری و سیستمهای نظارت دقیق بر دما استفاده میکنند تا این استانداردهای دقیق را حفظ کنند. موفقیت این پردازش به ویژه در کاربردهایی که نیازمند همراهی مقاومت علیه خوردگی و سوزنی است، مانند سلاحهای پیشرفته، ابزار جراحی و قطعات محور دقیق، مشخص است.